مقاله نقش و تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکت‌های بیمه ایرانی word دارای 26 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش و تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکت‌های بیمه ایرانی word   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش و تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکت‌های بیمه ایرانی word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نقش و تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکت‌های بیمه ایرانی word :

نقش و تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکت‌های بیمه ایرانی
پیشگفتار :
هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکتهای بیمه ایرانی است. برای نیل به این هدف، پس از بررسی ادبیات موضوع و کاوش در مقالات پیشین تعیین چارچوب مرجع تحقیق با استفاده از روش تحقیق کمی (پیمایش) و تکمیل پرسشنامه از شرکتهای بیمه ایرانی سعی شده تا به سوالات تحقیق پاسخ داده شود.

یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که شرکت‌های بیمه‌ای، نگرشی مثبت نسبت به تجارت الکترونیک داشته و اغلب آنها تجارت الکترونیک را به صورت یک فرصت قلمداد کرده و معتقدند که به کارگیری تجارت الکترونیک تاثیراتی مثبت بر صنعت بیمه کشور خواهد داشت. کمبود متخصصان فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و کمی نیروی انسانی ماهر و خبره در زمینه تجارت الکترونیک از عمده نیازمندی های زیرساختاری برای این شرکتها ذکر شده است.آماده نبودن سایر بخشهای پشتیبان (مانند پول الکترونیکی و شبکه مخابراتی)، فقدان

قوانین و مقررات ضروری (امضای الکترونیکی، کپی رایت و ;)، فراگیر نبودن استفاده از اینترنت و دسترسی محدود به آن و وجود نگرش سنتی حاکم بر فرهنگ سازمانی از جمله موانع بازدارنده پیاده‌سازی تجارت الکترونیک در این شرکتها ارزیابی شده است. بخشهای بازاریابی و فروش به همراه بخش تحقیق و توسعه پتانسیل های خوبی برای بهره‌گیری از تجارت

الکترونیک داشته و از طرف دیگر بیمه‌های اتومبیل، باربری، عمر و اشخاص از قابلیت بیشتری برای عرضه به صورت «برخط2» را دارند. در نهایت (با پیش فرض به کارگیری تجارت الکترونیک) بیمه‌گران ایرانی منافع و مزایایی را به این شرح متصور شده‌اند: بهبود وجهه3 شرکت به عنوان یک شرکت پیشتاز و مدرن، تسهیل همکاری و انتقال دانش میان ذی‌نفعان (سهامداران، نمایندگیها و کارگزار‌ی‌ها)، کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای ایجاد وگسترش شبکه نمایندگیها، کاهش هزینه‌های تمام شده برای عرضه محصولات/خدمات و گسترش کسب و کار با حذف محدودیتهای جغرافیایی.

واژگان کلیدی:

صنعت بیمه، فناوری اطلاعات و ارتباطات، تجارت الکترونیک

1- مقدمه
شرایط و روشهای انجام کسب و کار مدام در حال تغییر و تحول بوده و هر روزه گزینه‌های بیشتری در اختیار کسب و کارها قرار می‌گیرند. در سالهای اخیر به واسطه رشد سریع فناوری های اطلاعات و ارتباطات و از همه مهمتر گسترش اینترنت، روند این تغییرات تسریع یافته است. یکی از این گزینه‌ها، تجارت الکترونیک است که مباحث زیادی در خصوص پیاده‌سازی و بویژه تاثیرات آن بر کسب و کارها صورت گرفته است. بخش خدمات مالی و بویژه صنعت بیمه هم از این امر مستثنی نبوده و در این خصوص هم مطالعات قابل توجهی صورت گرفته است که اغلب آنها در کشورهای صنعتی و توسعه یافته بوده و برای کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه هم مطالعات پراکنده‌ای صورت گرفته است. با توجه به اندک بودن این نوع تحقیقات برای کشور ایران، انگیزه اولیه برای انجام یک مطالعه منسجم در این خصوص ایجاد شده و این اندک بودن بر آن است تا نتایج مطالعه انجام شده را منعکس نماید (اطلاعات مفصلتر در این خصوص در پایان‌نامه نگارندگان این نوشتار، ارائه شده است).

تنظیم چارچوب مقاله به این صورت است که ابتدا در بخش بعدی مقدمه‌ای بر صنعت بیمه و چالشهای پیرامون آن ارائه شده و در بخش سوم به تاثیر تجارت الکترونیک بر صنعت بیمه پرداخته خواهد شد. در بخش چهارم هم روش شناسی به کار رفته در این تحقیق ارائه شده و یافته‌های این مطالعه در بخش پنجم ارائه خواهد شد. در نهایت در بخش ششم، خلاصه‌ای از این تحقیق و نتیجه‌گیری ارائه خواهد شد. همچنین در بخش پایانی برخی از پیشنهادها برای پژوهشهای بعدی ارائه خواهد شد.

2- صنعت بیمه و چالشهای پیرامون
صنعت بیمه به خاطر اهمیت وافر آن در رشد اقتصاد و سلامت جامعه، یکی از مهمترین بخشهای فعال در خدمات مالی است. برای مثال، کشورهای مدرن و صنعتی که اقتصادشان بر فناوری مبتنی بوده، بیش از پیش در معرض خطر (ریسک) بوده، افراد نیازمند پوشش بیمه‌ای بوده و از همه مهمتر به تامین هزینه‌های پس از بازنشستگی نیازمند می‌باشند. از این روست که شرکت‌های بیمه‌ای نقش بسیار مهمی را به عنوان سرمایه‌گذار و سهامدار ایفا می‌کنند.

در سال 1382 ،کلیه شرکتهای بیمه‌ای فعال در دنیا در حدود 2947 میلیارد دلار بیمه‌نامه فروخته‌اند که این میزان درآمد در حدود 07/8 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد. به عبارت دیگر، در حدود 07/8 درصد از تولید ناخالص داخلی به خرید محصولات بیمه‌ای تخصیص داده شده است. سهم کشورهای در حال توسعه در حدود 758 میلیارد دلار بوده که 93 درصدآن را کشورهای حاضر در قاره آسیا تشکیل می‌دهند. انگلستان، آلمان و ایتالیا به ترتیب با 25، 17 و 16 درصد از سهم بازار بیمه در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا از پیشگامان فروش محصولات بیمه‌ای بوده‌اند. بیشترین رشد در صنعت بیمه مربوط به اروپای شرقی و مرکزی در بین کشورهای اتحادیه اروپاست که در سال 1382 با رشدی در حدود 5/18 درصد مجموعاً در حدود 34488 میلیارد دلار بیمه‌نامه صادر کرده‌‌اند. کشورهای آسیای شرقی و جنوب آن با صدور 198997 میلیون دلار بیمه‌نامه رشدی در حدود 4/12 درصد داشته‌اند

(سوئیس ری، 2004).
اگرچه سهم بازارکشورهای آسیائی از صنعت بیمه در حدود 23/23 درصد است، ولی کشور ژاپن به تنهایی دو‌ سوم بازار آسیا را تشکیل داده و 16 درصد از سهم کل بازار دنیار را در اختیار دارد. کشور ایران هم با فروش 1555 میلیون دلار بیمه‌نامه و رشدی در حدود 8/34 درصد نسبت به سال 1381 در رتبه 46 دنیا قرار دارد. همچنین ایران با ضریب نفوذی در حدود 15/1 در رتبه 84 دنیا قرار داشته و در نتیجه بازار بیمه در کشور ایران هنوز جای رشد قابل توجهی را (بویژه در بخش بیمه عمر) دارد که این مهم در بخش بعدی بحث خواهد شد.

1-2- مروری بر صنعت بیمه در ایران
تاریخچه صنعت بیمه در کشور ایران به 80 سال پیش بر می‌گردد که دو شرکت بیمه روسی، ادارات خود را در ایران باز کرده و بعد از آن شرکت بیمه ایران به عنوان اولین شرکت ایرانی فعال در این صنعت تاسیس شد. صنعت بیمه در این مدت دچار نوسانات متنوعی شده است. برای مثال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، کلیه شرکتهای بیمه‌ای تحت حمایت دولت قرار گرفته و تمامی شرکت‌های موجود در آن زمان به ناچار در یکی از 4 شرکت دولتی (شرکت‌های بیمه‌ای ایران، آسیا، البرز و دانا) ادغام شده و عملاً هیچ شرکت خصوصی در این بازار حضور نداشته است. از سال 1380 دوباره دولت مجوز فعالیت شرکت‌های خصوصی را صادر کرده که در کمتر از سه سال، 11 شرکت خصوصی تاسیس شده که نشان از جذاب بودن این بازار دارد و چه بسا که ممکن است در سالهای آتی شرکتهای خارجی هم در این بازار حضور یابند. به هر حال، زمزمه‌های رقابت در این صنعت بعد از چندین سال انحصار شنیده می‌شود که آهنگ این رقابت با گسترش فعالیت این شرکتها در سالهای آتی، قوت خواهد گرفت.

2-2- چالشهای موجود در صنعت بیمه
صنعت بیمه تغییرات زیادی را در سالهای متمادی تجربه کرده است که مهمترین آنها مقررات‌زدایی در بخش خدمات مالی توام با پیشرفتهای بنیادی در فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی بوده است که بارزترین نتیجه آنها تشدید رقابت در این بازار است. به طور کلی دو تغییر عمده زیر را می‌توان نام برد (گارون، 1998):
ظهور بازارهای سرمایه‌ای جدید، بویژه در بخش بیمه اتکائی

رشد چشمگیر در شبکه‌های رایانه‌ای مانند اینترنت در بازاریابی و فروش محصولات بیمه‌ای

صنعت بیمه با چالشهای زیادی روبرو بوده است که از آن جمله می‌توان به فشارهای ناشی از شوک‌های خارجی (مانند حملات تروریستی در سالهای اخیر) و تغییرات حاکم بر ساختار شرکتها اشاره کرد. با توجه به پرداختهای بالای شرکتهای بیمه‌ای برای این نوع خسارات، دیگر شرکتهای بیمه‌ای توان محاسبه نرخ خطر این نوع مخاطرات نداشته و از همه مهمتر تمایل چندانی به پذیرش مخاطرات مربوط ندارند. از طرف دیگر فرصتهای قابل توجه در بازارهای سرمایه، شرکتهای بیمه‌ای را مجبور به پذیرش مدل های جدید برای کسب و کار خود کرده است. همچنین مشتریان نیز تحت تاثیر این تغییرات قرار گرفته و قطعاً ذائقه و سلایق آنها هم در حال تغییر می‌باشد. در نهایت فرایندها اتوماسیونی شده، محصولات استاندارد شده و در نتیجه فشار برای کاهش هزینه‌های تمام شده روزبه‌روز زیادمی‌شود(‍2002‍‍و (e- Business W@tch.

به طور کلی این تغییرات ناشی از این موارد می‌باشد: جهانی‌سازی، تازه واردان و شرکت‌های نوپا، محیط‌های اقتصادی متغیر و کم ثبات، مقررات‌زدایی و تحمیل قوانین جدید، تغییرات در ویژگی‌های جمعیت شناختی و کهولت سنی، تغییرات اجتماعی-فرهنگی و تغییرات عمده در فناوری ها و نحوه انجام معاملات (کرنال و دیگران، 2000). علاوه بر موارد یاد شده که در سطح کلان بر کلیه کسب و کارها تاثیرگذار است، عوامل عمده در عدم رشد و توسعه صنعت بیمه در ایران را می توان در چهار بخش کلی دسته‌بندی کرد:
1) سرویس دهی نامطلوب (عدم خدمت رسانی مناسب)
2) پایین بودن سطح درآمدها در کشور
3) عدم پذیرش عمومی (و پائین بودن) فرهنگ بیمه در سطح کشور و
4) مدیریت ناکارای منابع در شرکتهای بیمه‌ای کشور (برومیده و امانی، 2004).
در این میان علل اول و چهارم مستقیما ناشی از ناکارایی و ضعف عملکرد شرکتهای بیمه‌ای بوده و علت سوم هم در واقع به طور غیر مستقیم چنین ریشه‌ای دارد؛ زیرا به فرض، چنانچه شرکتهای بیمه‌ای عملکردی کارا و قوی داشتند، مشتریان راضی، خود به عنوان عاملی در جهت تبلیغ و توسعه فرهنگ بیمه در کشور عمل می‌کردند. لذا با اعمال استراتژی‌های اثربخش بویژه در بخش توسعه سیستم‌های اطلاعاتی، گامهای موثر در افزایش کمی و کیفی خدمات ارائه شده به مشتریان و جذب آنان و نیز مدیریت موثرتر این شرکتها می‌توان برداشت (برومیده و امانی، 2004).به طور کلی، در دنیای کسب و کار فعلی، بهره‌گیری از تجارت الکترونیک به عنوان یکی از گزینه‌های برتر برای فائق آمدن بر اغلب چالشهای یاد شده پیشنهاد شده است که در بخش بعدی به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.
3- تاثیر تجارت الکترونیک بر بیمه
اینترنت و تجارت الکترونیک به عنوان دو بال مهم، نه تنها آغازگر تغییرات عمده در کسب و کارها شده، بلکه زندگی روزمره انسان‌ها را نیز تحت تاثیر قرار داده است. در مدت زمان بسیار کوتاهی، اینترنت به عنوان یک ابزار ارتباطی قلمداد شده و تحقیقات نشان داده است که آمریکائی‌ها در پذیرش آن پیشقدم بوده و علاقه زیادی را برای استفاده از اینترنت در خریدهای برخط ابراز کرده‌اند (برنف و دیگران، 1998). همچنین شواهد و قرائن موجود، حکایت از به کارگیری اینترنت و گسترش تجارت الکترونیک در سایر کشورها بوده و به نظر می‌رسد دیگرگریزی جز پذیرش آن نیست.

تحولات‌جهانی‌نشان‌می‌دهد که تجارت الکترونیک مهمترین زمینه فعالیت کشورهای پیشرفته در قرن اخیر شده است. کشورهای در حال توسعه نیز به سرعت به سمت ستیابی و استفاده از آن حرکت می‌کنند. ولی به هر حال همه کشورها به تناسب زیرساخت های موجود و توانائی‌های خود در این مهم سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
در این بخش پس از بحثهای مقدماتی در خصوص اینترنت و تجارت الکترونیک، به بیمه الکترونیک پرداخته و در نهایت به برخی از کاربردهای تجارت الکترونیک در شرکتهای بیمه‌ای اشاره خواهد شد.

1-3- اینترنت و تجارت الکترونیک: مزایا و معایب
به طور کلی تجارت الکترونیک در برگیرنده انواع شکلهای مختلف انجام کسب و کار (و فعالیتهای اقتصادی) از طریق ابزارهای الکترونیکی می باشد که در آن منظور از کسب و کار، فعالیتهائی است که هم برای موسسه و هم برای مشتریان و ذی‌نفعان ارزش تولید کنند (ویگند، 1997). به طور ساده‌تر تجارت الکترونیک اغلب به انجام کسب و کار به صورت الکترونیکی اطلاق می‌شود که در برگیرنده فعالیتهای مرتبط باتولید، ترویج و تبلیغ، فروش و توزیع محصولات از طریق شبکه‌های ارتباطی است (سازمان جهانی تجارت، 1998) و تفاوت در تعاریف مربوط به تجارت الکترونیک، عمدتاً ناشی از تفاوت در فناوری به کار گرفته شده می‌باشد.

به طور کلی تجارت الکترونیک ازچهار طریق (کسب و کار به کسب و کار ، کسب و کار به مشتری ، مشتری به مشتری و مشتری به کسب و کار ) عملی است که در سالهای اخیر مدل B2B در مقایسه با سایر بخشها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به کارگیری تجارت الکترونیک همانند سایر روشهای انجام کسب و کارها، مزایا و معایب خودش را دارد. برخی از مزایای به کارگیری تجارت الکترونیک در کسب و کارها به صورت موارد در پی آمده است (برومیده و اعرابی، 2005، توربن و دیگران، 2002 و توربن و کینک، 2003):

افزایش سرعت محاسبه و پردازش سریع اطلاعات و انتقال فوری آن
افزایش حجم فروش و کاهش هزینه‌های فروش
دستیابی به بخشهای کوچک و پراکنده بازار

افزایش و ایجاد فرصتهای فروش
شناسائی تامین‌‌کنندگان جدید و شرکای تجاری جدید و ارتقای همکاری با آنها
تمهید امکانات جدید برای مشتریان و امکان مقایسه محصولات و قیمتها در کمترین زمان
ایجاد امکان کار تمام وقت و همکاری از راه دور

بهبود وجهه شرکت به عنوان یک شرکت پیشتاز و مدرن
کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای ایجاد وگسترش شبکه نمایندگیها
گسترش کسب و کار با حذف محدودیتهای جغرافیایی

کاهش هزینه‌های تمام شده برای عرضه محصولات و خدمات
افزایش همخوانی محصولات وخدمات با نیاز مشتریان، ازطریق نوآوری و ایجاد تنوع
ارتقای توان تبلیغات و ترویج محصولات، با هزینه‌های کمتر

سهولت پرداخت خسارات و تسویه حساب و شفافیت فعالیتهای مرتبط
گسترش ارتباط با مشتریان و تسریع در ارائه خدمات مورد نظر به آنها
ارتقای بهره‌وری کارکنان‌و افزایش توانمندی مشاغل در سطح سازمان

تسهیل همکاری و انتقال دانش میان ذی‌نفعان (سهامداران، نمایندگیها، کارگزاری‌ها و ;)
به طورکلی دو نوع محدودیت فنی و غیر فنی در پیاده‌سازی تجارت الکترونیک وجود دارد.

وانع فنی دربرگیرنده مسائل مربوط به امنیت و قابلیت اعتماد به شبکه و اینترنت، سخت‌افزار، نرم‌افزارهای مورد نیاز و عدم‌سازگاری برخی از نرم‌افزارهای تخصصی با قابلیتهای شبکه می‌باشد. از طرف دیگر، هزینه‌های‌توسعه‌تجارت الکترونیک، امنیت اطلاعات کاربران، دسترسی به مشتریان، علاقه مندی مشتریان به امتحان و لمس کالاها قبل از خرید از جمله محدودیتهای غیرفنی بازدارنده گسترش تجارت الکترونیک در کسب و کارها محسوب می‌شوند (توربن و کینگ، 2003).
همچنین از معایب و محدودیتهای به کارگیری تجارت الکترونیک در کسب و کارها به موارد در پی آمده می‌توان به عنوان نمونه اشاره کرد (توربن و کنیک، 2003، توربن و دیگران، 2002، برومیده و اعرابی، 2005):

هزینه‌‌های بالا مربوط به فناوری‌های لازم و عدم استاندارد بودن برخی از پروتکل‌های ارتباطی
عدم کفایت پهنای باند ارتباطی و مشکلات و معایب نرم‌افزاری
عدم یکپارچگی فروش دیجیتالی و غیردیجیتالی با اطلاعات تولید (محصول)
محدودیتهای دسترسی به ابزارهای ارتباطی مانند فیبرنوری و ارتباط بی سیم

مشکلات‌موجوددریکپارچه‌کردن زیرساخت‌های تجارت الکترونیک با سیستم های IT فعلی سازمان
مسائل امنیتی و ترس مشتریان برای ارائه اطلاعات شخصی و محرمانه (مانند وارد کردن رمز و شماره کاربری)
عدم ارضای نیازمندیهای مشتریان، عدم اعتماد و مقاومت کاربران
موانع مربوط به فرهنگ و رفتار سازمان و ساختار فعلی آن

عدم وجود خدمات پشتیبان مناسب (بانک، مخابرات، ISP و ;)
نبود کارکنان خبره و ماهر برای به کارگیری تجارت الکترونیک
مقاومت منفی از طرف سازمانها و مشکلات مربوط به فرهنگ و رفتار سازمانی
تغییرات سریع در بازار و نیازمندیهای مشتریان.

2-3- بیمه الکترونیک: کاربرد تجارت الکترونیک در صنعت بیمه
امروزه خیلی از کسب و کارها مانند خرده فروشی، بانکداری و آژانس های مسافرتی (خدمات حمل و نقل) با استقبال از فناوری‌های جدید به خوبی تجارت الکترونیک را در حرفه خود به کار گرفته‌اند. حتی برخی از این کسب و کارها فرایندهای کسب و کار خود را هم اصلاح کرده و تغییرات حاکم بر کسب و کارشان را پذیرفته‌اند. در این بین، صنعت بیمه به کندی و با تامل بیشتری گام برمی‌دارد. مهمترین دلیل برای این تعلل را می‌توان در این نکته خلاصه کرد که بیمه‌گران باید با دقت بالایی تعیین کنند که چه کاربردی (محصول و خدمات) برای این منظور بهر‌ور بوده و از همه مهمتر تحلیل هزینه-فایده آن را مشخص کنند. این بدین خاطر است که بعضی از کاربردهای تجارت الکترونیک در سایر کسب و کارها به سادگی در این صنعت قابل پیاده‌سازی نیست (ایزو، 1997).

تعامل در تجارت الکترونیک را می‌توان به طور کلی به پنج بخش تفکیک کرد: جستجو، ارزیابی، توزیع و تحویل، معامله (پرداخت) و خدمات پس از فروش. به عبارت دیگر، اولین گام در خرید بیمه‌نامه از طریق اینترنت با جستجوی سایتهای برای بیمه‌نامه آغاز شده و بعد از آن مرحله ارزیابی هریک از بیمه‌نامه‌ها از نظر قیمت، مزایا، خدمات مربوطه و; برای ارضای نیازهای خریدار شروع شده و در گامهای بعدی، پس از توافق بیمه‌گر و بیمه‌گزار نحوه ارائه و تحویل بیمه‌نامه توام با نحوه پرداخت حق بیمه از جمله مباحث مرتبط در تجارت الکترونیک در صنعت بیمه است. خدمات پس از فروش در صنعت بیمه، از اهمیت کمتری در مقایسه با سایر صنایع برخوردار است (دسگاپتا و سنگاپتا، 2002).

3-3- مدل های تجارت الکترونیک در شرکتهای بیمه‌ای
اخیراً بیشتر الگوهای کاری جدبد برای توزیع اینترنتی درحیطه بیمه‌های اشخاص به وجود آمده‌اند. راه‌حل های تجارت الکترونیکی برای پشتیبانی امور اجرایی قراردادهای بیمه‌ای و تسویه حساب (و پرداخت خسارات) در بخش B2B در حال حاکم شدن است.. به طور کلی، الگوهای فعلی تجارت الکترونیک به‌صورت موارد در پی‌آمده طبقه‌بندی می‌شود (سوییس ری، 2002 و دسگاپتا و سنگاپتا، 2000):

وب سایت شرکتهای بیمه
ورودی‌های کالاها ا (وب سایت های توصیفی کالاها و خدمات بیمه‌ای)
گردآورندگان (دلالان بیمه‌ اینترنتی)
بازارهای ریسک بر خط
بازاریابی بر خط ورودی‌های نقطه فروش (بازاریابی کالا از طریق سایت های بیمه‌ای)
حراج‌های متقابل (مناقصه‌های معکوس).
در حال حاضر تقریباً تمامی شرکت‌های بیمه (و بیمه‌گران) دارای سایت اینترنتی بوده که در ساده‌ترین حالت برای اطلاع رسانی در خصوص شرکت،‌محصولات وخدمات‌مرتبط استفاده می‌شود. در حالت‌های پیشرفته به عنوان کانال های توزیع و فروش استفاده می شود. حتی برخی شرکت‌های بیمه‌ای مجازی فاقد شعبه و شبکه نمایندگی بوده و صرفاً از این طریق فعالیت (فروش، صدور وسایر مراحل مربوط به فروش بیمه‌نامه‌ها) می‌کنند.

مهمترین تاثیر به کارگیری تجارت الکترونیک در صنعت بیمه، فروپاشی زنجیره ارزش است. فناوری های جدید ارتباطی و اطلاعاتی، از هم گسیختن زنجیره ارزش را توسط بیمه‌گران آسان‌‌تر می‌کند. هر یک از مراحل صدور بیمه‌نامه، امور اجرائی، مدیریت خسارات و مدیریت سرمایه‌گذاری می‌توانند در میان بخشهای کاری مختلف تقسیم شوند و یا به ارائه کنندگان خدمات متخصصان خارجی واگذار شوند که تعدادشان در حال افزایش است. مرزها بیش از پیش اهمیت خود را از دست داده به‌گونه‌ای که شرکتهای بیمه‌ای کماکان می‌توانند از مهارتهای کاربر در کشورهای با دستمزد پایین استفاده کنند. برای نمونه بخشهای مدیریت خسارات، صدور بیمه‌نامه‌ها و برخی از بخشهای مدیریت ریسک برای واگذاری به خدمات‌دهندگان متخصص مناسب هستند. فشار فزاینده هزینه‌ها، ارائه‌دهندگان خدمات سنتی را وادار می‌کند تا الگوی کاری کاملاً متمرکز خود را بازبینی کنند.در بخش بعدی، نتایج عملی حاصل از مطالعه میدانی در صنعت بیمه کشور ارائه خواهد شد.

4- اهداف و متدولوژی تحقیق
در این بخش از مقاله به تشریح اهداف و متدولوژی تحقیق پرداخته خواهد شد.

1-4- اهداف اصلی و تفصیلی
همچنان که در مقدمه این نوشتار عنوان شد، هدف اصلی این مقاله بررسی «تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکتهای بیمه‌ای» است.
برای نیل به هدف یاد شده، هدف اصلی به پنج هدف فرعی (تفصیلی) تفکیک شده که به صورت موارد در پی آمده ارائه می‌شود:
1- نگرش و دیدگاه شرکتهای بیمه‌ای نسبت به مقوله تجارت الکترونیک
2- میزان تجهیز به زیرساخت های لازم
3- موانع وچالشهای پیش روشرکتهای بیمه‌ای برای پیاده‌سازی تجارت الکترونیک
4- پتانسیل های به کارگیری در کسب و کارهای بیمه‌ای
5- مزایای متصور از به کارگیری تجارت الکترونیک.

2-4- روش تحقیق
با توجه به ماهیت این تحقیق و اهداف مورد نظر، از روش تحقیقات کمی (پیمایش) و رویکرد تحقیقات توصیفی استفاده شده است. همچنین برای جمع‌آوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه با طیف لیکرت بهره گرفته شده است. جامعه آماری (هدف) در این تحقیق به صورت «کلیه شرکتهای بیمه‌ای فعال در بازار ایران» تعریف شده و بدین منظور سعی شده است با ارسال پرسشنامه به شرکت‌های بیمه‌ای و توزیع آنها در اکثر بخش‌های ‌بیمه‌ای نسبت به جمع‌آوری اطلاعات اقدام گردد. برای بررسی دقیق موضوع مورد نظر سعی شد تا از شاغلان در مراکز

ستادی (دفاتر اصلی) این شرکتها و به طور کلی افراد تصمیم‌ساز و یا حتی تصمیم‌گیر به عنوان نمونه‌های منتخب استفاده شود. از بین پنج شرکت دولتی (شرکت‌های بیمه ایران، آسیا، البرز، دانا ، توسعه صادرات و سرمایه‌گذاری) و یازده شرکت خصوصی (شرکتهای بیمه پارسیان، ملت، کارآفرین، حافظ، رازی، دی، سامان، توسعه، امین، سینا و امید) فقط سه شرکت بیمه امین، توسعه و حافظ به خاطر محــدودیـت دامنـه فعـالیت آنـها و همچـنین عــدم علاقه‌مندی به مشارکت در این تحقیق حذف شدند. به هر حال، با توجه به نبود اختلاف فاحش

درحیطه فعالیت شرکت‌های بیمه‌ خصوصی و محدودیت آن‌هابه اجرای سیاست‌های یکسان و مشابه، این عدم مشارکت از طرف سه شرکت یاد شده خللی در نتایج نخواهد داشت.
از 300 پرسشنامه ارسالی به این شرکتها، تعداد 258 پرسشنامه تکمیل شده برای تجزیه و تحلیل نهائی شد که نشان دهنده نرخ بازگشت 86 درصد می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از آمار توصیفی (جدول فراوانی و جداول توافقی) و همچنین برای آزمون اختلاف میانگین نظرات بیمه‌گران در بین شرکتهای دولتی و خصوصی از آزمون مقایسه میانگین ها (T-Test) استفاده شده است.

5- تحلیل و ارائه یافته‌های تحقیق
در این بخش به بررسی عملی نظرات پاسخگویان در خصوص تاثیر تجارت الکترونیک بر شرکتهای بیمه‌ای پرداخته و نتایج به دست آمده از این پژوهش، ارائه خواهد شد.

1-5- نگرش و دیدگاه نسبت به تجارت الکترونیک
به طورکلی بیش از 80 درصد پاسخگویان میزان آشنایی خود را با مفاهیم و کاربردهای تجارت الکترونیک به میزان متوسط به بالا ارزیابی کرده‌اند. اگرچه میزان آشنایی پاسخگویان در شرکتهای خصوصی تا حدودی بیشتر از شرکت‌های دولتی است، ولی اختلاف مشاهده شده از نظر آماری معنی‌دار نیست. بنابراین میزان دانش پاسخگویان در زمینه تجارت الکترونیک تا حد زیادی مناسب بوده است. اگرچه ارائه دوره‌های تخصصی و عملی برای کلیه شاغلان در همه سطوح شرکت‌های بیمه‌ای می‌تواند کمک شایانی به این شرکت‌ها داشته باشد.

همچنین نزدیک به یک سوم پاسخگویان معتقد بودند که به کارگیری تجارت الکترونیک تا حدی خیلی زیادی در رشد و توسعه صنعت بیمه کشور موثر بوده و تقریباً نیم دیگری از پاسخگویان میزان این تاثیر را به صورت «زیاد» متصور بوده‌اند. به هر حال بیش از 90 درصد پاسخگویان معتقد بود‌ه‌اند که تجارت الکترونیک باعث رشد و نمو صنعت بیمه خواهد شد. از طرف دیگر، نزدیک به 60 درصد پاسخگویان معتقد بوده‌اند که توسعه تجارت الکترونیک در صنعت بیمه کشور به صورت یک فرصت می‌باشد و کمتر از 1 درصد آنها به صورت تهدید ارزیابی کرده‌اند. این در حالی است که تقریباً 13 درصد پاسخگویان به کارگیری تجارت الکترونیک را برای شرکت خودشان یک صورت یه چالش قلمداد کرده‌اند. در نهایت بیش از 90 درصدازپاسخگویان‌به کارگیری تجارت الکترونیک در شرکت خود را تا حد (متوسط به بالا) ضروری ارزیابی کرده‌اند (30 درصد خیلی زیاد، 45 درصد زیاد و 22 درصد متوسط) . کمتر از 4 درصد پاسخگویان میزان این ضرورت را در حد کم و پایین ارزیابی کرده‌اند.

در مجموع پاسخگویان با نگرش مثبت نسبت به مقوله تجارت الکترونیک و تاثیر آن در صنعت بیمه کشور، خواهان به کارگیری آن در شرکتهای خود هستند.

2-5- زیرساخت های لازم
بیش از 90 درصد پاسخگویان میزان تجهیز شرکتهای خود را به زیرساخت های سخت افزاری و شبکه‌ای مورد نیاز در به کارگیری تجارت الکترونیک، مناسب و خوب ارزیابی کرده‌اند. از نظر میزان مجهز بودن به نرم افزارهای عمومی و تخصصی بیمه‌ای هم 10 درصد خیلی زیاد و 23 درصد زیاد و 45 درصد متوسط ارزیابی کرده‌اند که نشان‌دهنده مناسب بودن بستر نرم افزاری لازم برای به کارگیری تجارت الکترونیک در شرکتهای خود می‌باشد. در مقابل، یک چهارم پاسخگویان متذکر شده‌اند که به متخصصان ماهر در زمینه IT مجهز بوده‌اند و نزدیک به 40 درصد هم این میزان تجهیز را متوسط ارزیابی کرده‌اند. در حالی که 37 درصد آنها سطح تجهیز شرکت خود را در این خصوص کم وخیلی کم ارزیابی کرده‌اند. در نهایت نزدیک به 65 درصد پاسخگویان میزان مجهز بودن به نیروهای متخصص و آموزش دیده را در زمینه تجارت الکترونیک کم وخیلی کم ارزیابی کرده‌اند که نشان از ضعف اساسی شرکتهای بیمه‌ای در این خصوص است.
شکل شماره 2، نظر پاسخگویان در خصوص میزان تجهیز به زیرساخت‌های لازم را برای به کارگیری تجارت الکترونیک به تصویر می‌کشد.