مقاله ابزارها و نکات کاربردی دردرک کودکان دبستانی word دارای 45 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ابزارها و نکات کاربردی دردرک کودکان دبستانی word   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ابزارها و نکات کاربردی دردرک کودکان دبستانی word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ابزارها و نکات کاربردی دردرک کودکان دبستانی word :

بخشی از فهرست مقاله ابزارها و نکات کاربردی دردرک کودکان دبستانی word

موضوعات

پیشگفتار
فعالیتهای رو به رشد
درک خلق و خوی کودکان
ابزارهای والدین
رفتارهای خوب را جستجو کنید
از مشکلات دوری کنید
احساسات را بپذیرید
حدود متناسب وضع کنید
مهارتهای جدید را آموزش دهید
خلاصه ابزارها
ایده‌های فرزندپروری
کج خلقی‌های سرشتی
دردسر تکالیف
خواهر یا برادر را مسخره می‌کند
حل مشکلات
به کار بردن ابزار در عمل

به نام یگانه مهربانی که تمام هستی‌ام از اوست
پیشگفتار
آیا شما می‌خواهید فرزندتان ....
اعتماد به نفس داشته باشید؟
دوست داشتن را احساس کند؟
با احساس مسئولیت رفتار کند؟
با دیگران به خوبی کنار بیاید؟
تصمیماتش را بدون وابستگی و مستقل اتخاذ کند؟
از یادگیری لذت ببرد؟
اگر چنین می‌خواهید، بنابراین، این کتاب برای شماست. ما اهداف مشترکی را دنبال می‌کنیم.
این کتاب –
فعالیتهای رو به رشد کودکان را به طور خلاصه شرح می‌دهد،
به شما ابزارهایی برای برخورد با کودکان پیشنهاد داده و
مراحلی برای حل مشکلاتتان به شما تقدیم می‌کند

اما به یک چیز از جانب شما نیاز دارد- تعهد!
ابتدا به تعهد نیاز دارد تا به ارزشهایتان دقت کنید و یک تصویرسازی بلندمدت داشته باشید. سپس تصویر مورد انتظارتان را با سن کودک و خلق و خوی او (هماهنگ) آداپته کنید.
تعهد برای مراقبت از خودتان چنانکه وقت، انرژی و آرامش برای مراقبت از فرزندتان داشته باشید.
تعهد برای آزمودن شیوه‌هایی جدید تا زمانیکه چیزی را بیابید که برای هم شما، و هم کودکستان مؤثر باشد.
فعالیتهای رو به رشد
آنچه کودکان برای یادگیری نیاز دارند.

ماری (9 ساله) زمان زیادی را با دوستش سالی می‌گذراند. وقتیکه او به خانه می‌آیاد مدام راجع به مادر سالی حرف می‌زند. «او شیرینی‌هایش را از تو بهتر می‌پزد» «او سالی را برای کمک در شستن ظرفها مجبور نمی‌کند». «او به سالی خیاطی یاد می‌دهد» چرا ماری اینقدر از من انتقاد می‌کند؟ موضوع چیست؟ هر چند نظرات ماری ممکن است انتقادآمیز به نظر آید اما به روشهای مختلفی که خانواده‌ها کارها را انجام می‌دهند، توجه دارد. او شاید تابحال فکر می‌کرد که همه خانواده‌ها همه کارها را همانند شما انجام می‌دهند. وظیفه کودکان دبستانی کشف دنیای بزرگتر است. آنها این امر را با پرسیدن سؤالات فراوان، به چالش کشیدن کارهای والدین و آزمایش کردن قوانین انجام می‌دهند. در جدول زیر مثالهایی از رفتارهای معمول لیست شده و نقش و الدین در آن آورده شده است. چالش والدین شامل فراهم کردن اطلاعات و محدود کردن نیاز کودکان است.


فعالیتهای رو به رشد: آنها می‌خواهند کشف کنند که جهان چگونه است

فعالیت مثال نقش والدین
مهارتها را فرا می‌گیرند - سئوالات فراوان می‌پرسند - منبع موثق اطلاعات باشید
و از اشتباهات می‌آموزند - رفتارهای مختلفی از آنها سر می‌زند - تلاشهای کودکان را برای انجام کارها به روش خودشان تأیید کنید. (کوشش کودکان را مورد تمسخر قرار ندهید).
با دیگران مخالفت کنند و همچنان مورد پذیرش قرار بگیرند. - ارزشهای والدین را به چالش می‌کشند، بحث می‌کنند. بدخلقی می‌کنند. - کودک را تشویق کنید تا به احساسات خود اعتماد کند تا بفهمد که چه چیز برایش مناسب است.
به کودک یادآوری کنید که او را دوست دارید و مراقبش هستید حتی اگر با او مخالفت کنید.
قوانین را می‌آموزند و عواقب شکستن قوانین را تجربه می‌کنند. - مقایسه می‌کند، آزمایش می‌کند و قوانین ایجاد می‌کند.
- قوانین را می‌شکند و پیامدهای شکستن قوانین را تجربه می‌کند. - قوانین موردنیاز قابل بحث و غیر قابل بحث را ایجاد و اعمال کنید.
- در مورد اینکه چه کسی برای چه چیزی مسئول است، روشن عمل کنید.
- مسئولانه رفتار کنید.

پل (7 ساله) به من در تمیز کردن اتاق خود کمک می‌کند اما به تنهایی این کار را انجام نمی‌دهد. پدرش معتقد است، حالا که او دبستانی است باید مسئولیت بیشتری را در خانه عهده‌دار باشد. ما روشهای تهدید و یا رشوه دادن را به کار برده‌ایم اما هیچ کدام فایده‌ای نداشت. چگونه باید بفهمیم که داشتن چه انتظاراتی از او عاقلانه است؟


بچه‌ها به تدریج، مسئول‌تر می‌شوند. آنها با کمک کردن در یک کار آغاز می‌کنند. سپس آن کار را با یادآوری کردن و یا نظارت انجام می‌دهند و سرانجام، آن را به تنهایی انجام می‌دهند. بسیاری از والدین فرض می‌کنند چون که کودک در حضور والدین کاری را می‌تواند انجام دهد بنابراین به تنهایی نیز می‌تواند آن کار را انجام دهد. متأسفانه، این طور نیست.