دانلود مقاله بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های CTXدرM و CTXدرMدر15 در جدایه های کلبسیلا پنومونیه از نمونه های بالینی شهرکرمان pdf دارای 5 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های CTXدرM و CTXدرMدر15 در جدایه های کلبسیلا پنومونیه از نمونه های بالینی شهرکرمان pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های CTXدرM و CTXدرMدر15 در جدایه های کلبسیلا پنومونیه از نمونه های بالینی شهرکرمان pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن دانلود مقاله بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های CTXدرM و CTXدرMدر15 در جدایه های کلبسیلا پنومونیه از نمونه های بالینی شهرکرمان pdf :

سال انتشار: 1392
محل انتشار: هشتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران و چهارمین همایش ملی امنیت زیستی
تعداد صفحات: 5
چکیده:
بروز مقاومت آنتی بیوتیکی در کلبسیلا پنومونیه به عنوان یکی از عوامل عفونت های بیمارستانی اهمیت ویژه ای دارد. هدف از این مطالعه تعیین حضور و فراوانی ژن های CTX-M و CTX-M-15 و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی از موارد عفونت های بالینی شهر کرمان بود. از بیمارستان های شهر کرمان 132 نمونه بالینی جمع آوری گردید و جهت جداسازی کلبسیلا پنومونیه کشت داده شد. جدایه های مشکوک براساس ویژگی های بیوشیمیایی مورد تایید قرار گرفتند. مقاومت جدایه ها نسبت به شش آنتی بیوتیک به روش انتشار دیسک تعیین گردید. از جدایه های تایید شده و سویه های کنترل، DNA به روش لیز استخراج گردید و جهت شناسایی ژن های مورد نظر در آزمایش PCR استفاده گردید. از مجموع نمونه ها، 92 جدایه کلبسیلا پنومونیه جداسازی شدکه 20 جدایه آنها حداقل دارای یکی از ژن های مورد بررسی بود. از 20 جدایه مثبت، 19 جدایه (20/65 درصد) دارای ژن CTX-M-15 و یک جدایه (1/08 درصد) دارای هر دو ژن CTX-M و CTX-M-15 بودند. بیشترین و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب نسبت به آموکسیسیلین 85 جدایه (92/39درصد) و پیپراسیلین 37 جدایه (40/21 درصد) بود. نه الگوی ترکیبی مقاومت آنتی بیوتیکی شناسایی شد که بیشترین فراوانی مربوط به الگوهای CTX, CZ, P, PRLA, AP, و A, AP, CTX, CZ, P بود.